Yaklaşık 10 yıl kadar önce katılmaya başladım Artur Şirketi’nin Genel Kurul toplantılarına. İlk toplantıda da kurulu apartman yönetim toplantısına benzettiğim için tepki almıştım. Ama aradan geçen süre içinde şirketi yönetmede ilerleme olacağına daha da gerileme olduğunu görüp üzülmekteyim.

         Ben kimim? Ben 1980 yılında yurt dışına gitmiş olan eski bir TRT’ci ve aynı zamanda gazeteciyim. 30 yıldır ABD’de Türkiye’ye habercilik ve gazetecilik yaparak geçimimi sağladım. Şimdilerde ise eşimle birlikte emekliliğimizin büyük bir bölümünü Artur’da torunlarımızın ziyaretleri ile geçirme niyetlisiyiz.

         ABD’de yaşadığım yer, Artur’a bir anlamda benziyor. Oldukça büyük bir göl kenarına inşa edilen ve yaklaşık 2600 müstakil evden oluşan bir yerleşim bölgesinde yaşıyorum. Site adını da etrafında bulunduğu Braddock gölünden alıyor. Büyük bakım isteyen tüm ev sahiplerinin de ortak sahibi olduğu yeşil alanları, çok sayıda çocuk parkı ve bir büyük marinası var. Ancak yönetim şekli bizimkine hiç benzemiyor.

         Şirket bizlerden ayda 75 dolarlık bir aidat alıp, bununla, kışın karların kürenmesi, çöplerin alınması, yeşil sahaların çiminin biçilmesi ve bakımı, gölün temizliği, sivrisinekle mücadele ve yolların asfaltlanmasından, siteye ait iki büyük yüzme havuzunun, tenis kortları ve spor sahalarının bakımı, cankurtaranların, bekçilerin ücreti gibi ödemeler yapıyor.

         Site yönetimi bir seçilmişler birde profesyonellerden oluşuyor. Çalışan personel sayısı hemen hemen Artur’un ki kadar. Aramızdaki fark seçilmişlerin seçilmesi ve şirketin yönetiminde. Her mahalle bir aday seçiyor. Birde onların dörtte biri kadar genel adaylar var. Adaylar kimsenin listesinden değil, kendilerini aday gösteriyor ve kapı kapı dolaşıp kendilerini komşularına tanıtıp oy istiyorlar. Seçimde herkes kendi mahallesinin temsilcisini ve genel adaylar için oy kullanıyor. Seçim iki yılda bir. Yönetim Kurulu üyelerine masrafları dışında bir ücret ödenmiyor.

         Ortaya çıkan yönetim Kurulu yerleşim merkezini yönetmiyor. Yönetim Kurulu yalnızca önemli noktalarda nihai karar mekanizması. Siteyi bir Müdür ve personeli yönetiyor. Bu kişiler maaşlı. Dolayısıyla bizler önce yönetim kuruluna seçtiğimiz mahalle temsilcimizden ve şirketteki maaşlı çalışanlardan hesap sorabiliyoruz.

         Benim bu açıdan önerim. Seçime girecek tüm gurupların, yönetim kurulu adaylarını bizim üç büyük yerleşim alanı olan koylarımızda yaşayanların oyları ile yani bir ön seçimle belirlemesi. Bu durumda seçtiğimiz kişiler kendi koylarının sorunlarını da yakından bilecektir. En kalabalık koy Güvercin olduğu ve öteki koyların baskı konusundaki endişelerini gidermek içinde aday sayısı bir matematiksel çözüm bulunabilir.  Ön seçimde ortaya çıkacak listenin seçime girmesi bence muhalefete daha da güç verecektir.

         Bunun kadar önemli ikinci nokta, şirket yönetiminin bir profesyonel işletmeciye bırakılması. Bu iş bir meslektir. Bir emeklinin yaşlılık meşgalesi olamaz. Bu tür bir zayıflık tüm ev sahiplerinin kesesine zarar verir. Bugün olduğu gibi. Getirilecek yöneticiye şirketi kar ettirmesi halinde kardan yüzde verileceği maddesi anlaşmada hem şirket giderlerinin akılcı olarak kullanılması hem de şirket gelirlerinim artırılmasını sağlar.

         Üzülerek şirketin hızla hepimizin kesesine zarar verecek bir iflasa doğru gittiğini görmekteyim. Bu açıdan tüm seçim çalışmalarının şimdiden başlamasında yarar olduğunu sanıyorum. İnşallah iyi günlerde görüşmek dileğiyle.

Savaş SÜZAL

Yorumlar