BİR HAYALİ ZENGİNİN TATİL YAZISI

Bu senede Ar-Tur’a sağ salim kapağı atabildik. Ya Rabbi şükür…

Her nedense geçtiğimiz senelere oranla bir başka havalı girdim bu defa Ar-Tur giriş kapısından…

Kapıda bizi karşılayan emektar Halil bile pek bir neşeli, çalımlı ve de alımlı gözüktü gözüme…

Otomobilimle yavaş, yavaş eve doğru ilerlerken kaldırım bordürlerinin bir beyaz, bir mavi boyanmış olduğunu fark ettim.

Acep, bu simetrik boyalı düzenden mi etkiledim diye geçirdim aklımdan…

Yok artık… Bu kadar da basit bir olaydan etkilenmiş olamam diye düşündüm hemen.

Peki, neydi o zaman beni böyle havalara sokan?

Tabi ya!  Bu sene Ar-Tur en yüksek gelir seviyesine ulaşıp, kabuk çatlatmış ve zirveye oturmuştu ya…

Daha kapıdan girerken bize de sirayet ediyor demek ki bu sınıf atlamışlık… Bu zenginlik…

Dikiz aynasından şöyle bir süzdüm kendimi; Kemal Sunal’ın yan bakış edasıyla…

Hey maşallah be!   

***

Evden içeri girdiğimde duvardaki çatlaklar bile kötü gözükmedi gözüme.

Çokta büyümemişlerdi sanki. Sadece uçları biraz daha yukarıya doğru ilerlemiş gibiydiler.

Çizgi grafiklerdeki trend çizgileri gibi gözüktüler…

 Ar-Tur en yüksek gelir seviyesine ulaştığından bizim duvardaki trend çizgileri(!) de yukarıya doğru yönelmiş demek ki…

Eh, durum böyle olunca, çatlaklara bu senede dokunmamak gerek.

***

Ar-Tur kabuk çatlatınca, işletmeler de hizmet fiyatlarını çatlatarak ayak uydurmuşlar.

Harcarken bile zengin olduğumuzu yaşayacağız bu sene…

Kredi kartlarımızın bakiyeleri de statü atlayacak. Cüzdanın içinde şimdiden kıpırdanmaya başladı bile…     

***

Koylarda denizin ortasında 10x10 bidonlardan oluşan mavi sarı platformlar…

Kumsallara dikilmiş cankurtaran gözetleme kuleleri…

Geçen sene mavi bayrağın gereği olarak bunların olması gerektiğini biz dile getirmiştik. Biraz kızmışlardı ama neyse… Demek ki bir nebzede olsa faydamız olmuş.

İskelelere boydan boya döşenen halılar…

Statü atlamamızın ilk belirtileri olarak gördüklerimdi.

***

O gece Ar-Tur’un tertemiz havası ve sonradan görme zenginliğin sarhoşluğuyla derin bir uyku çektim.

Darısı, Bülent Bibang Ergucu başta olmak üzere, tüm şafak sayan Ar-Tur’luların başına.

***

Gün içinde görüşebildiğim dostlardan ve uçan kuştan;

Şirketin aidat toplamakta bayağı bir sıkıntı çektiğini(!)…

Dışarıya bilgi sızdırdığından şüphelenilen bazı şirket çalışanlarının zoraki istifa ettirildiğini…

Arşivlerin sıkı kontrol altında tutulmak üzere anahtarlarının sadece iki önemli kişinin uhdesinde muhafazaya alındığını…

Kendi personelini yaratmak üzere şirket merkezine tanıdıklarından ve yandaşlardan seçilen elemanlar alınmaya başlanıldığını…

Ar-Tur Değişim Grubu üyelerine selam verenlerin, samimi olanların kulaklarının çekilip, uyarıldığını…

Yönetim Kurulu içinde de çatlaklar olduğunu...

Baş denetçimizin istifa etmiş olduğunu…

Duydum.

Duydum da, dedikodudur herhalde diye geçirdim içimden…

Aslında baş denetçinin istifasını çok evvelden uçan kuştan duymuştum da şirket ne zaman açıklayacak diye bekliyordum. Açıklama yapılmadı. Yapılacağı da yok gözüküyor.

***

Dedikodu veya gerçek…  Yinede keyfim kaçtı işte.

Ar-Tur’lu oldum olalı şöyle zengin, zengin(!) bir tatil yapacaktık, çok mu gördünüz?

Bazı şeyleri görmezden gelseniz olmaz mı a dostlar…

Ya da, diğerleri gibi verip vekaleti, yeri gelince de” padişahım çok yaşa” deseniz olmaz mıydı?

Pişmiş aşa su kattınız da ne geçti elinize?

***

Tüm Ar-Tur severlere selam, mücadeleli tatile devam…

Not: Bu yazıyı yazdıktan sonra tekrar İstanbul’a dönmek zorunda kaldım.  Tahminen bir hafta sonra tekrar Ar-Tur’dayım.  Sağlıkla kalın.

Osman Ferhan Can

Ar-Tur Değişim Grubu

Yorumlar