ATEŞLE OYNUYORLAR!
Şimdide 19 Mayıs Atatürk' ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı’na taktılar. Neymiş efendim; 19 Mayıs Ankara dışındaki illerde sadece okullarda kutlanacakmış. Demirperde ülkelerini anımsatan manzaralar artık arşivlerde kalacakmış. Havalar soğuk oluyor, çocuklar hasta oluyormuş. Eğitim aksıyormuş. Şimdi daha iyi kutlanacakmış. Bir sürü bahane. Ajda’nın söylediği: “Palavra, palavra, palavra… Hepside palavra…” diye okuduğu şarkı aklıma takılıveriyor.
Durup dururken ortaya bir şeyler atıp gündem değiştirmede üzerlerine yok. Hem de, bir yandan oldubittiye getirmek istedikleri konuların üstüne bir tül çekerken, diğer yandan da nihai amaçlarına doğru bir adım daha atmış oluyorlar. Gündem bulmakta hiç zorlanmıyorlar. Bir şey bulamazlarsa Silivri’ye, Hasdal’a birilerini misafir(!) ediveriyorlar. Neredeyse her gün ülkenin gündemi değişiyor
Büyük ihtimalle Silivri’ye, Hasdal’a aldıklarını bir gün gelecek salıverecekler. O salıverme günlerinde de gündem yaratmış olacaklar. Ancak o gündemleri büyük planlar için kullanmak isteyeceklerdir. Milleti, Basını, Muhalefeti o salıvermelerle meşgul ederken, kimsenin fark etmeyeceği büyük götürmelere(!) karşı uyanık olunmalıdır. Aman ha! Bu gündemler yaratılırken Yeni Anayasa maddeleri oldubittiye gelmesin.
Önce kızların bacaklarından rahatsız oldular. Etekleri uzattılar. Baktılar hareket sırasında etekler uçuşuyor. Pantolon, şalvar giydirin deseler olmayacak. Bu sefer ötekiler(!) türban çağ dışı deyip, şapka önerecekler. İş hepten şirazesinden çıkacak. Bahane bulamayacaklar.
Merak etmeyin yakında Ankara’yı da iptal edeceklerdir. Mayıs’ta soğuk oluyor, trafik sıkışıyor, diğer şehirlerdekiler çok mutlu oldu, reytingi düşük gibi bahaneleri hazırdır zaten. Aslında gönüllerinden Anıtkabir için bir şeyler geçiriyorlardır. Ancak, buna cesaret edecek güvene henüz kavuşamadılar. Belki de “yatırdan” filan korktuklarından, çarpılırız diye çekiniyor da olabilirler. Bazen bir bahaneyle kaçsalar da, belli günlerde huzura gelip, çelenk bırakıp saygı duruşunda bulunuyorlar. O esnadaki yüz ifadelerine bayılıyorum. Umursamaz tavırlarına karşın nedense suratları kireç gibi oluyor.
Atatürk bu bayramı kimlere armağan etmişti?
Gençlere.
Gençliğe Hitabesinde ne demişti?
“Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.”
“Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi, vazifen; Türk İstiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!”
Yargı; halledildi.
Ordu; sindirildi.
Emniyet; özel kuvvet…
Basın; bir bölümü candan, bir bölümü zordan(!) “yandaş.” İlkeli basın ise; çırpınıyor canhıraş.
Kala, kala ne kaldı? Atatürk Gençliği.
Eğitimine zaten çomak sokuldu. Adı var, dekanı var, eğitimi yok üniversiteler açıldı. Adı sanı duyulmamış, intihal suçu işlemiş profesörler türedi. Bunlar, rüyada görseler inanamayacakları mevkilere getirildiler. ÖSYM’nin tüm sınavlarında şifre, soru çalınması, yanlış yerleştirme gibi skandalların ardı arkası kesilmedi. Sıkmabaş üniversitelere girdi.
Atatürkçü gençliğin sabrı her şekilde zorlanmaya ve tahrike başlandı. Baktılar ki, gençliğin sesi kolay kesilmeyecek. Bayramından başlayarak, milli duygu değerlerini unutturma, yozlaştırma ve yok etme çabasına giriştiler.
Hep ateşle oynayarak bu günlere geldiler. Yine böyle gidecek zannediyorlar.
Bu sefer oynadıkları ateş, Atatürk Gençliği ateşidir.
Başka hiçbir ateşe benzemez!
Osman Ferhan CAN
Ar-Tur Değişim Grubu üyesi
www.ar-tur.com
|
